Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Κ.

Μια ερώτηση σου η αφορμή για να γράψω...




"Τι είμαι για σένα?"







Πάγωσα...












Η απάντηση γνωστή μα τα συναισθήματα δεν την άφηναν να μετατραπεί σε λέξεις...


Το λάθος δεν το κάνω για δέυτερη φορά....δεν αξίζει καν τον κόπο!

Τώρα βρήκα την αλήθεια....την είχα από καιρό κρυμμένη από φόβο μήπως μου την πάρουν...


Αλλά έμαθα να την προστατεύω.... έμαθα την προσέχω...





Η αξία σου πολύ μεγάλη....Αξίζεις πολύ περισσότερο απ'ότι νομίζεις και ίσως να χάνεσαι μέσα στην απέραντη δίψα σου για γνώση γιατί και 'συ φοβάσαι...



Μη φοβάσαι... Θα'μαι για πάντα δίπλα σου έστω και αν δεν με βλέπεις...












Ευχαριστώ που με ενθαρρύνεις να γίνω καλύτερη χωρίς καν να το γνωρίζεις...