Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

απραγματοποίητες σκέψεις..





Ένα αντίο χαραγμένο στο μυαλό...

ένα φιλί ανεκπλήρωτο...

χιλιάδες γιατί χαμένα στον αέρα...

άλλα τόσα θέλω που δεν τολμούν να εμφανιστούν...






και ένα σ'αγαπώ που φοβάται...

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Ετσι κι αλλιώς
Καλλιτέχνης: Γιάννης Κότσιρας
Συνθέτης: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στιχουργός: Ισαάκ Σούσης




Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι
βρίσκομαι χάνομαι απελπίζομαι επιζώ
κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι

Σφίγγω τα δόντια παριστάνω το χαζό
χάνω ευκαιρίες γιατί θέλω να θυμάμαι
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι

Όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου
όταν θα έχεις μ' ένα σύννεφο δεσμό
και μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου

Εγώ να ξέρεις θα τραβιέμαι γύρω εδώ
εγώ να ξέρεις θα 'μαι πάντα ο άνθρωπος σου
όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ
το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου.

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις
ρίχνεις τα δίχτυα σου αλλού μα απορείς
ποιον απ' τους δυο μας δεν μπορείς να συγχωρήσεις.

Δεν ξέρω πόσο θα σου πάρει να το βρεις
και σου μαθαίνω απ' τ' αδέσποτα ειδήσεις
έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς
είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις.

Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ,
σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι.
Με τη δουλειά και με τα ζόρια σε ξεχνώ,
μα είδα το θαύμα κι όσο ζω θα το θυμάμαι.

Έτσι κι αλλιώς να με γυρέψεις είν' αργά.
Ότι κι αν κάνεις σε νικάν οι αναμνήσεις.
Μονάχη ακόνισες μαχαίρια και σπαθιά
κι έσπειρες γύρω σου καρφιά να περπατήσεις.

Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις,
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε,
και δίχως τίποτα να κάνω ή να πεις,
μέσα στα δάκρυα της συγνώμης θα πνιγούμε.

Μονάχα έτσι θα τελειώσουμε εμείς,
σ' έναν αθάνατο παράδεισο όταν μπούμε.
Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις,
δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε.





Αφιερωμένο...

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Κάτι σαν μονόδρομο...






Στην καρδιά όρια δεν μπορείς να βάλεις...




Η διαδρομή φαινόταν ξεκάθαρη...

Είχες πια γίνει παρελθόν... όλα όσα σε θύμιζαν είχαν αρχίσει να χάνονται...

Εγώ το διάλεξα.... εγώ όρισα αυτή την πορεία... εγώ έβαλα το τείχος μπροστά σε σένα για να θυμάμαι ότι απαγορεύεται να σε σκέφτομαι... μα δεν τα λογάριασα σωστά...


Είχα πει πως δεν θα ξαναενδιαφερθώ....είχα φέρει το τέλος μας χωρίς καν να σε σκεφτώ....
όλοι οι άνθρωποι έχουν αδυναμίες.... σε μένα έτυχε να είσαι εσύ !!!


Εκεί που ξεκινούσα για καινούριους δρόμους το τείχος πέφτει και εμφανίζεσαι ... Εισέρχεσαι χωρίς να ρωτάς κανέναν ... χωρίς τα δικά σου θέλω...ίσως με τα δικά μου ....ίσως....


Τί είναι αυτό που κρύβεται πίσω από το τείχος προσπαθώ να μάθω....κάτι σαν μονόδρομο μοιάζει...


... Μα αυτός ο μονόδρομος είμαι σίγουρη πως οδηγεί κάπου....



Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Κ.

Μια ερώτηση σου η αφορμή για να γράψω...




"Τι είμαι για σένα?"







Πάγωσα...












Η απάντηση γνωστή μα τα συναισθήματα δεν την άφηναν να μετατραπεί σε λέξεις...


Το λάθος δεν το κάνω για δέυτερη φορά....δεν αξίζει καν τον κόπο!

Τώρα βρήκα την αλήθεια....την είχα από καιρό κρυμμένη από φόβο μήπως μου την πάρουν...


Αλλά έμαθα να την προστατεύω.... έμαθα την προσέχω...





Η αξία σου πολύ μεγάλη....Αξίζεις πολύ περισσότερο απ'ότι νομίζεις και ίσως να χάνεσαι μέσα στην απέραντη δίψα σου για γνώση γιατί και 'συ φοβάσαι...



Μη φοβάσαι... Θα'μαι για πάντα δίπλα σου έστω και αν δεν με βλέπεις...












Ευχαριστώ που με ενθαρρύνεις να γίνω καλύτερη χωρίς καν να το γνωρίζεις...










Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Σαν οπτασία

'Ηταν εκεί....




Πάντα είναι εκεί.... όπου πηγαίνω...

Ακούω τα βήματα του να με ακολουθούν...νιώθω το βλέμμα του να με κοιτά επίμονα προσπαθώντας να μαντέψει το επόμενο μου βήμα.... δεν παρασύρεται από τίποτα, από φόβο μήπως χάσει κάτι σημαντικό....




Τον βλέπω ευθεία στην κόρη των ματιών του... γυρεύω τον πραγματικό του εαυτό ... γυρεύω αυτόν που γνώρισα... γυρεύω αυτόν που έκανα φίλο μου...

Γιατί δεν είναι αυτός που δείχνει ότι είναι... κρύβεται... κρύβεται γιατί φοβάται την απόρριψη... φοβάται...




Και δεν είναι ο μόνος...




Δεν αντέχω τον τρόπο που με κοιτάζει και γυρίζω αλλού... δεν μπορώ πλέον να νοιάζομαι... γιατί να νοιάζομαι?? για ποιον να νοιάζομαι??



και αδιαφορώ.... αδιαφορώ γιατί αγαπάω...

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Απλά εγώ...

Και επιτέλους η ρουτίνα σπάει!!!!

Ένα μεγάλο ΟΧΙ στις καταστάσεις που με κουράζουν κ ένα μεγάλο ΝΑΙ σε 'κείνες που με γεμίζουν... χαίρομαι που έγινε έτσι...το ευχαριστιέμαι μάλιστα...

Νιώθω άλλος άνθρωπος.... πιο ανανεωμένος....πιο φρέσκιος...

Κάποιες σκέψεις που σπάνε το κατεστημένο ....καινούριες...περίεργες... αντίθετες με όσα πίστευα μέχρι τώρα... η αφορμή του καινούριου εγώ...

Μ'αρέσει.... Μ'αρέσω.... δεν είναι σημαντικό αυτό? να αρέσεις σε σένα?? δεν είναι αυτό που λέμε αυτοπεποίθηση???

Σήμερα κάποιος είπε πως η υπερβολική αυτοπεποίθηση έχει καταστροφικά αποτελέσματα...






Γιατί??

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Κρίμα...

Θέλει τα πάντα...

Γυρεύει να βρεί αυτό που πραγματικά τον γεμίζει ...το είχε βρει κάποτε – έτσι έλεγε – μα το έχασε... Η ζωή κύριε δεν είναι έτσι ... είτε νοιάζεσαι πραγματικά για κάποιον είτε κοροιδεύεις τον ίδιο σου τον εαυτό ...

Αναζητά την φιλία εκεί που κάποτε έψαχνε την αγάπη...αλήθεια ξέρει τι θα πει φιλία ? εσύ ξέρεις?? Δεν τον κατηγορώ... η ζωή δεν είναι και τόσο εύκολη στα 17 χρόνια ...είναι όμως ωραία και ‘μεις αδιαφορούμε...πολλοί θα ήθελαν να ήταν στην ηλικία μας...εμείς όμως?? Στην ηλικία των άλλων...

Μιλά για το τώρα προσπαθώντας να διαγράψει το πριν... το τώρα όμως στηρίζεται στο πριν και αυτό το πριν προσδιορίζει το «είναι» σου στο τώρα...

Και όλα αυτά μέσα απο λέξεις...λέξεις ασήμαντες... ασήμαντες λέξεις που καθορίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων και ολόκληρη την ζωή..μικρές ασήμαντες λέξεις που μπορούν όμως να αλλάξουν τον κόσμο...

Λέξεις που χρησιμοποιεί για να αποκτήσει τα πάντα.!! Λέξεις που δεν εννοεί!! Λέξεις που έμαθε να λέει για να είναι ευχαριστημένος!! Λέξεις που σε παρασύρουν!! Λέξεις που σε ταξιδεύουν σε ένα ψέυτικο κόσμο!! Λέξεις με τις οποίες φτιάχνεις όνειρα και τέλος....




Λέξεις με τις οποίες καταστρέφεσαι!!




Συγγνώμη αλλά...έμαθα να ξεχωρίζω αυτές τις λέξεις!!!