Ετσι κι αλλιώς
Καλλιτέχνης:	Γιάννης Κότσιρας
Συνθέτης:	Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Στιχουργός:	Ισαάκ Σούσης
Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι βρίσκομαι χάνομαι απελπίζομαι επιζώ κι όταν δεν έχω τι να κάνω σε θυμάμαι Σφίγγω τα δόντια παριστάνω το χαζό χάνω ευκαιρίες γιατί θέλω να θυμάμαι έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι Όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου όταν θα έχεις μ' ένα σύννεφο δεσμό και μόνο σύμμαχο τον εαυτό σου Εγώ να ξέρεις θα τραβιέμαι γύρω εδώ εγώ να ξέρεις θα 'μαι πάντα ο άνθρωπος σου όταν θα νιώσεις όπως ένιωσα εγώ το πρόβλημα μου όταν γίνει και δικό σου. Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις ρίχνεις τα δίχτυα σου αλλού μα απορείς ποιον απ' τους δυο μας δεν μπορείς να συγχωρήσεις. Δεν ξέρω πόσο θα σου πάρει να το βρεις και σου μαθαίνω απ' τ' αδέσποτα ειδήσεις έτσι κι αλλιώς να επιστρέψεις δεν μπορείς είναι νωρίς απ' το θυμό σου να χωρίσεις. Έτσι κι αλλιώς να επιστρέψω δεν μπορώ, σ' ένα παράδεισο που μ' έδιωξε και να 'μαι. Με τη δουλειά και με τα ζόρια σε ξεχνώ, μα είδα το θαύμα κι όσο ζω θα το θυμάμαι. Έτσι κι αλλιώς να με γυρέψεις είν' αργά. Ότι κι αν κάνεις σε νικάν οι αναμνήσεις. Μονάχη ακόνισες μαχαίρια και σπαθιά κι έσπειρες γύρω σου καρφιά να περπατήσεις. Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις, δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε, και δίχως τίποτα να κάνω ή να πεις, μέσα στα δάκρυα της συγνώμης θα πνιγούμε. Μονάχα έτσι θα τελειώσουμε εμείς, σ' έναν αθάνατο παράδεισο όταν μπούμε. Κάποτε θα 'ρθει η στιγμή και θα το δεις, δίχως τηλέφωνο ή γράμμα θα βρεθούμε. Αφιερωμένο...